کنوانسیون های بین المللی پناهندگی

کنوانسیون های بین المللی پناهندگی به عنوان اساسی ترین اسناد حقوقی در زمینه حمایت از پناهندگان شناخته می شوند. این کنوانسیون ها چارچوبی را برای تعریف پناهنده، حقوق و تعهدات کشورهای میزبان و پناهندگان ارائه می دهند.

کنوانسیون 1951 ژنو

کنوانسیون مربوط به وضعیت پناهندگان که در سال 1951 در ژنو به تصویب رسید، اولین سند بین المللی است که به طور جامع به موضوع پناهندگان پرداخته است. این کنوانسیون تعریف دقیقی از پناهنده ارائه می دهد و حقوق پایه ای آنها را تضمین می کند.

پروتکل 1967

پروتکل مربوط به وضعیت پناهندگان در سال 1967 به تصویب رسید تا محدودیت های جغرافیایی و زمانی کنوانسیون 1951 را برطرف کند. این پروتکل باعث شد که کنوانسیون ژنو به یک سند جهانی تبدیل شود.

حقوق پناهندگان تحت کنوانسیون های بین المللی

• حق عدم بازگرداندن به کشور مبدأ (اصل عدم اعاده)
• حق دسترسی به آموزش و بهداشت
• حق کار و اشتغال در شرایط برابر
• حق آزادی مذهب و عقیده

کنوانسیون های بین المللی پناهندگی سنگ بنای حمایت از حقوق پناهندگان در سراسر جهان هستند.

این اسناد نه تنها حقوق پناهندگان را تعریف می کنند، بلکه تعهدات کشورهای عضو را نیز مشخص می نمایند تا از این حقوق حمایت کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر با مشاوران پرشین اپلای تماس بگیرید